Robinia akacjowa

pochodzenie / występowanie:
Robinia akacjowa jest drzewem miododajnym. Jej ojczyzną jest wschodnie wybrzeże Ameryki Północnej, pochodzi z górskich lasów w Appalachach. Pierwsze robinie akacjowe zostały sprowadzone do Europy na początku XVII wieku. Z powodu atrakcyjnych kwiatów i egzotycznego wyglądu były sadzone w parkach. W XVIII wieku stwierdzono, że może zajmować także bardzo ubogie gleby. Z jej celową uprawą wiązano nadzieje, że pozwoli to rozwiązać problem niedoboru drewna. W rezultacie tych celowych nasadzeń robinia akacjowa bardzo szybko rozprzestrzeniła się głównie na obszarach z piaszczystą glebą. Przez pędy korzeniowe i nasiona, które mogą kiełkować w ciągu 30 lat, dobrze się rozprzestrzenia jako drzewo pionierskie. Na przykład na terenach pozostałych po wydobyciu surowców szybko rozwinęła pierwsze stadia lasu, w których ma przeważający udział. Robinia akacjowa może ograniczać występowanie rodzimych pionierskich gatunków drzew, do których należą brzoza biała i topola osika.

wygląd:
Robinię akacjową rozpoznamy o każdej porze roku. Stare drzewa mają głęboko popękaną korę. Na gałęziach występują liczne ciernie, osiągające do 3 cm długości. W okresie kwitnienia od kwietnia do czerwca na robinii pojawiają się białe kwiaty zebrane w grona, których nie da się nie zauważyć. Wydzielają przyjemny zapach i zawierają dużą ilość nektaru, który jest ważny dla owadów. Robinia ma 10-25-centymetrowe, nieparzysto pierzastozłożone liście o gładkich brzegach, z 4-8 parami listków, które mogą mieć od 4 do 8 cm długości. We wrześniu dojrzewają owoce robinii – płaskie, 5-10-centymetrowe brązowe strąki, z 4-12 ciemnobrązowymi, brązowopomarańczowymi nasionami. Robinia akacjowa dorasta do wysokości 25 m i osiąga wiek do 200 lat.

wykorzystanie:
Robinia akacjowa oferuje wiele możliwości wykorzystania. Wytrzymałe drewno jest giętkie, bardzo twarde i dlatego jest wykorzystywane do budowy statków, modeli, a także obiektów na placach zabaw. W górnictwie z drewna akacjowego wykonywano podpory w sztolniach. Robinia akacjowa ma duże znaczenie w pszczelarstwie, ponieważ jej kwiaty zawierają ogromną ilość nektaru. Miód z kwiatów robinii jest nazywany akacjowym. Z powodu odporności na smog, kurz, a także zimowe posypywanie dróg solą, jest sadzona w alejach i w zabudowie miejskiej jako drzewo ozdobne.

ciekawostka:
Oprócz kwiatów, cała roślina jest trująca, głównie kora. Różne substancje roślinne, np. robinetyna, mirycetyna i kwercetyna mogą uszkadzać tkanki. W przypadku spożycia części rośliny w ciągu kilku godzin następują wymioty, senność lub pojawia się arytmia serca, w najgorszym przypadku, po spożyciu nasion, może nastąpić zgon. Robinia akacjowa żyje w symbiozie z bakteriami tlenowymi Rhizobium, które mają zdolność wiązania azotu i dzięki temu może rosnąć także na bardzo ubogich glebach. Pod względem ochrony przyrody jest to problematyczne, ponieważ drzewo może się rozprzestrzeniać w cennych biotopach, gdzie wypiera rodzime gatunki roślin. Z tego powodu robinia akacjowa nie powinna być sadzona w pobliżu cennych biotopów. Roślina należy do gatunków inwazyjnych.