Choina kanadyjska

pochodzenie / występowanie:
Choina kanadyjska nie jest u nas rodzimym gatunkiem drzewa, pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie z innymi gatunkami drzew tworzy tzw. „lasy końcowe”, czyli końcowe stadium w rozwoju lasu. Z powodu katastrof naturalnych, pożarów lub orkanów, rozwój lasu zaczyna się często całkowicie od nowa. W 1730 roku choina kanadyjska została sprowadzona do Europy, gdzie możemy ją zobaczyć w parkach jako drzewo ozdobne.

wygląd:
Wiecznie zielone drzewo dożywa wieku do 1000 lat. Dorasta do wysokości 30 m, a średnica jego pnia może wynosić nawet 2 m. Ciekawe jest to, że choina kanadyjska ma w Europie więcej pni, podczas gdy w swojej ojczyźnie ma z reguły jeden pień. Ma brązową o odcieniu cynamonowym, głęboko pobrużdżoną korę, młode pędy są jasnozielone i pokryte włoskami. Żółte kwiaty męskie mają około 3 mm, kulisty kształt i kwitną od maja do czerwca. Kwiaty żeńskie, z których rozwijają się małe szyszki wielkości 1,5-2,5 cm, mają 6 mm długości. Szyszki pozostają na drzewie przez 2 lata, potem opadają. Igły są płaskie, mają 8-15 mm długości i do 3 mm szerokości, są ciemnozielone, z dwoma niebieskobiałymi paskami od spodu, są ułożone w dwóch rzędach i pod lupą widać ich lekko piłkowany brzeg.

wykorzystanie:
Lekkie i miękkie drewno choiny kanadyjskiej jest często stosowane w budownictwie. W Ameryce, gdzie jest znaczącym drzewem leśnym, z jego miękkiego drewna produkuje się papier. W Europie Środkowej jest drzewem ozdobnym w ogrodach i parkach. Z choiny kanadyjskiej przez uszlachetnienie uzyskano ponad 300 innych form kulturowych.

ciekawostka:
Choina kanadyjska nie ma nic wspólnego z jodłą (choć przykładowo czeska nazwa choiny to „jedlovec”), należy do rodziny sosnowatych, a jej łacińska nazwa to Tsuga canadensis.